De onderkant van sneeuw (Onverkort‪)‬

Ik trapte op de rem, die ik allang niet meer onder controle had, mijn vingers klauwden in het stuur. Ik spinde in een zee van sneeuw, rond en rond en rond en rond, terwijl mijn adem stokte. Die hobbel waar ik net overheen gereden was, dat was toch niet... Dat kon toch niet... Ik durfde niet te denken wat mijn lijf al had begrepen.Irene probeert met veel pijn en moeite de draad weer op te pakken nadat ze per ongeluk een peuter heeft doodgereden, maar het verleden achtervolgt haar: ze ontvangt een anonieme bedreiging, waarin staat dat ze nog voor het eind van het jaar zal leren hoe het voelt om je dochter te verliezen. Wie in haar omgeving probeert haar gek te maken, of is ze zélf niet meer te vertrouwen na 'de moord' die ze heeft gepleegd? Waar ligt de grens tussen goed en kwaad, en hoe ver ga je om je eigen dochter te redden? Irenes beklemmende strijd leidt haar tot in de diepste krochten van haar psyche, steeds verder weg van haar familie, vrienden en haar 'oude ik'.