Janis
Haar leven en muziek
-
- € 9,99
-
- € 9,99
Beschrijving uitgever
Janis Joplin was zowel een muzikale pionier als een rebel die de grenzen van gender en seksualiteit verlegde, lang voor dit sociaal aanvaardbaar was. Als kind al viel ze, als nieuwsgierige tomboy, op in haar conservatieve oliestadje. Op de middelbare school werd ze met de nek aangekeken door haar leeftijdsgenoten vanwege haar liefde voor de beatgeneratie en haar progressieve opvattingen over ras.
Janis Joplin was als onbezonnen, gepassioneerde ziel gedoemd ten onder te gaan aan de roem. Ze was gevoelig en zoekende, wilde trouwen en zich settelen - maar kon of deed dat niet. Ze was een Texaanse die ernaar verlangde Texas te ontvluchten maar er nooit helemaal van kon loskomen - zelfs niet toen ze in San Francisco het icoon van de tegencultuur was geworden.
JANIS is geschreven door Holly George-Warren, een van de meest gewaardeerde kroniekschrijvers van de Amerikaanse muziekgeschiedenis, die sprak met Janis Joplins familie, vrienden en bandleden, en toegang kreeg tot archieven en lang verloren gewaande interviews. Een compleet portret van een opmerkelijke artiest.
PUBLISHERS WEEKLY
In this excellent biography, George-Warren (A Man Called Destruction: The Life and Music of Alex Chilton) paints a complex portrait of singer Janis Joplin (1943 1970). Drawing on archival materials as well as interviews with Joplin's friends, family, and bandmates, George-Warren begins with Joplin's life, stretching back to her childhood in Port Arthur, Tex., where she would "publicly flaunt her individuality." She was an outsider in high school and, in 1961, moved to Austin, where she attended the University of Texas and sang black music in a segregated folk music bar. Two years later she moved to San Francisco and immersed herself into the psychedelic rock scene, where she developed an addiction to heroin on which she would overdose in 1970. George-Warren explores Joplin's evolution as a singer, including her early incorporation of Otis Redding's vocal techniques into her own performances, as well as her moments of impulsive brilliance, such as her first time singing "Bobby McGee" live in Nashville in 1969, having just learned it which she would record only a few days before her death. Indeed, as the author points out, a lonely Joplin spent the last year of her life "trying to find a way to reconcile her ambitions as a singer with her desire for some kind of loving attachment." George-Warren beautifully tells a moving story of a woman whose life and music inspired a generation.